Osteoporose en fractuurpreventie bij kwetsbare ouderen

Botfracturen komen frequent voor bij ouderen. Vaak zijn die dit het gevolg van een val en osteoporose als onderliggende aandoening. Ondanks meerdere valpreventieprogramma’s en anti-osteoporosemedicamenten die na een eerdere fractuur het risico op een fractuur significant verminderen, blijft er een grote kloof bestaan tussen het aantal patiënten dat in aanmerking zou moeten komen voor valpreventieprogramma’s en osteoporoseprofylaxe en het aantal patiënten dat deze daadwerkelijk ontvangt. Kwetsbare ouderen komen evengoed in aanmerking voor behandeling als jongere ouderen. De locatie van de fractuur en de energetische waarde van het trauma zijn daarbij minder belangrijk als voorspellende waarde voor het optreden van nieuwe fracturen. Fracturen, vooral heup- en wervelfracturen, hebben een sterk negatief effect op kwaliteit van leven en mortaliteit. Preventie van fracturen is daarom ook bij de oudste ouderen van belang. Herstel na een fractuur moet zo optimaal mogelijk zijn georganiseerd, waarbij ziekenhuis, geriatrische revalidatie en de eerste lijn goed op elkaar zijn afgestemd.