Apathie, een veelvoorkomend, maar weinig herkend probleem

Apathie kan worden omschreven als een verlies van motivatie en initiatief, en gevoelens van lusteloosheid. Het opstarten en volhouden van activiteiten is lastig voor mensen met apathie, waardoor minder activiteiten worden ondernomen, met name wanneer deze vanuit iemand zelf moeten komen. Zelfs het ondernemen van eenvoudige alledaagse activiteiten kan door apathie ernstig worden bemoeilijkt. Helaas komt apathie relatief vaak voor. Apathie komt veel voor bij mensen met dementie (tot 60%) en bij mensen met andere neurodegeneratieve hersenaandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, maar ook bij mensen met psychiatrische aandoeningen, zoals schizofrenie of depressie. Ook kan apathie ontstaan als gevolg van hersenletsel bij een trauma en ervaart ongeveer een derde van de mensen apathie na een cerebrovasculair accident. Apathie beïnvloedt de kwaliteit van leven, zowel van de persoon zelf als van de mantelzorg. Ondanks de impact van apathie op het leven van patiënten en naasten blijkt het lastig om het te diagnosticeren, behandelen en begeleiden. Wel zijn er veel mogelijkheden om in de zorgverlening aan te sluiten bij apathie.