D’n Ouwe Taaie

Ouwe Taaie
Yippie yippie yee
Ouwe Taaie
Yippie yippie yee hee hee

1982. Ik was zeven jaar en zong met mijn klasgenootjes langs de kant van de weg zo hard ik kon dit oude kinderliedje. Want wie goed hard zong als de Ouwe Taaie langs kwam – hij was een beetje doof – kreeg een sinaasappel van hem! De Ouwe Taaie was geen cowboy waar het slecht mee af liep, zoals in het liedje Ouwe Taaie van Eddy Christiani, maar een stokoude dorpsgenoot. Zonder tanden, maar gehesen in een deftig pak wuifde hij ons vanuit een open koets vrolijk toe.